تدوین مدل رفتار اوباشگری در میان جوانان استان لرستان (مورد مطالعه شهر خرم¬آباد)

امروزه بی تردید یکی از مسائل پیچیده و ناراحت کننده که توجه بسیاری از روان شناسان، جامعه-شناسان و جرم¬شناسان را به خود معطوف داشته، موضوع نوجوانان و جوانان بزهکار است که روز به روز گسترش بیشتری می¬یابد. در همین راستا، پژوهش حاضر با هدف تدوین مدل رفتار اوباشگری در بین جوانان استان لرستان انجام گرفت. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی و از نوع تحلیل عاملی تاییدی بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه جوانان درگیر رفتار اوباشگری استان لرستان در سال 1401 تشکیل می¬داد که با روش نمونه¬گیری در دسترس تعداد 150 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب گردید. به منظور گردآوری داده¬ها از پرسشنامه خودگزارشی محقق ساخته رفتار اوباشگری استفاده شد که از روایی محتوایی و پایایی قابل قبولی برخوردار بود. در نهایت، داده¬های گردآوری شده با استفاده از آزمون¬ آماری تحلیل عاملی تاییدی و به کمک نرم¬افزار Amos وSpss تجزیه تحلیل گردید. یافته¬ها نشان داد که مدل مورد نظر از برازش مطلوب و قابل قبولی برخوردار است، عوامل موثر بر رفتار اوباشگری جوانان استان لرستان عبارت بودند از: عوامل آموزشی- تربیتی، عوامل خانوادگی، ویژگی¬های شخصیتی، ویژگی¬های اعتقادی، ویژگی¬های روانی، عوامل انتظامی، عوامل اقتصادی- معیشتی، عوامل فرهنگی- ورزشی، عوامل حقوقی- قضایی، عوامل سیاسی و عوامل اجتماعی- طایفه¬گرایی. از سوی دیگر، نتایج نشان داد که از بین همه عوامل، عامل آموزشی- تربیتی با بار عاملی 81/0 به عنوان قوی¬ترین عامل و عامل اجتماعی- طایفه¬گرایی با بار عاملی 40/0 به عنوان ضعیف¬ترین عامل شناسایی شدند. بر اساس نتایج مطالعه حاضر، اوباشگری جوانان با آثار منفی روانی، اجتماعی و اقتصادی یکی از مسائل اجتماعی مهم استان لرستان است. لذا این گونه مطالعات و تحقیقات ضرورت می¬یابند تا کج¬روی¬ها و جرایم بهتر و عمیق¬تر شناخته شود، منشا آن¬ها کشف شود و بالاخره راه¬های اصلاح و بازپروری اوباشگران هموار گردد.